Nekoć “kraljica znanosti”, teologija je danas postala disciplina i poziv onih čiji se glas ne čuje niti u crkvi, a kamoli u društvu.

Razlog zbog kojega Biblija naizgled govori “jednim glasom” o stvarima koji se tiču LGBTQ osoba sastoji se u tome što glasni tumači najčešće citiraju samo jedan skup tekstova, namjerno zanemarujući tekstove koji zauzimaju suprotno stajalište. No, naše ozbiljno čitanje ne dozvoljava takvo zanemarivanje, tako da pred sobom moramo imati sve te tekstove.

Izgleda kao da je nestalo to vrijeme nade koja je prožimala društva, ali i crkve.

Što je onda sloboda ako ne sposobnost samoaktualizacije na korist ili pak nauštrb vlastite okoline i zajednice?